علف خوردن سگ ها نوعی از هرزخواریها (پیکا) به شمار میرود. پیکا واژهای است که ما از آن برای خوردن مواد غیرمغذی استفاده میکنیم. گاهی پیکا نشاندهندهی اشکال در تغذیه است. اما علف خوردن در سگها زیاد دیده میشود و حتی در سگهای وحشی هم دیده میشود و بنابراین میتواند تا حدی طبیعی باشد و آسیبی به حیوان نزند. در حقیقت بسیاری از دامپزشکان این نوع از پیکا را یک رفتار طبیعی در نظر میگیرند و در یک مطالعه که روی ۵۰ سگ که به گیاهان مختلف دسترسی داشتند انجام شد، نشان داد که ۸۰ درصد از آنها بعضی اوقات گیاهان را میخوردند. در یک مطالعه دیگر معلوم شد که چمن معمولترین گیاهی است که خورده میشود. بعضی مردم عقیده دارند که سگها وقتی احساس بیماری میکنند چمن میخورند تا استفراغ کنند و بهتر شوند در حالیکه برخی دیگر میگویند این درست نیست و سگها آنقدر باهوش نیستند تا بتوانند تصمیم بگیرند که با خوردن چمن خود را درمان کنند. حداقل کمتر از ۱۰ درصد سگها قبل از خوردن چمن، بیمار به نظر میرسند و چمن خوردن همیشه هم منجر به بالا آوردن نمیشود ( کمتر از ۲۵ درصد سگهایی که چمن خورده اند استفراغ میکنند). دلایل دیگری که مطرح میشود شامل: بهبود هضم غذا، درمان کرمهای رودهای، دریافت مواد ریز مغذی و فیبر است. در یک مطالعه روی یک پودل مینیاتوری که سالها هر روز چمن میخورد و استفراغ میکرد نشان داد که از وقتی که درصد فیبر غذایش اضافه شد او بطور کلی چمن خوردن را کنار گذاشت. دلیل دیگر هم البته اینست که شاید حیوان شما از مزه چمن خوشش میآید!
حالا سوال این است که آیا باید مانع چمن و علف خوردن سگ ها شویم؟
اگر شک دارید که چمن خوردن حیوان در اثر بیحوصلگی و بیکاری است، خوب موجبات سرگرمی و فعالیت او را فراهم کنید و خودتان هم با او وقت بگذارید. بازی فریزبی و دویدن در محوطه به خوبی انرژی او را تخلیه میکند. برای سگهای خانگی میتوان از اسباببازیهای جویدنی و سایر وسایلی که وقت او را پر کند استفاده کرد. اگر علت پیکا، سوءتغذیه باشد، غذا را به یک غذای باکیفیتتر تغییر دهید. مخصوصاً غذاهای بافیبر بیشتر توصیه میشود. گرچه بیشتر افراد با تجربه عقیده دارند که گیاهخواری به تنهایی برای حیوان مضر نیست، یک نکته را در ذهن داشته باشید که کود و سمی که برای گیاهان استفاده میشود در صورت خورده شدن سمی و خطرناک است. همچنین بسیاری از گیاهان و گلهای آپارتمانی چنانچه خورده شوند سمی هستند.