سرطان لنفوم در گربه ها نوعی از سرطان است که در سلول های لنفوسیت تشکیل می شود. لنفوسیت ها نوعی از گلبول های سفید خون هستند که نقش مهم و کاملی در قدرت دفاعی سیستم ایمنی بدن دارند.
دو نوع لنفوسیت وجود دارد: B و T. لنفوم ممکن است شامل تکثیر نئوپلاستی T یا B یا غیر T یا غیر B شود که عمدتا در مغز استخوان، غدد لنفاوی و ارگان های احشایی رخ می دهد. لنفوم باعث حدود ۹۰% از سرطان های خون و تقریبا ۳۳% از تومورها در گربه ها می شود. علاوه بر این، بیماری لنفوم شایع ترین علت هایپرکلسمی در گربه هاست.
علائم و انواع سرطان لنفوسیت در گربه ها
علائم سرطان در گربه بسیار متغیر هستند و به تشریح شکل تومور بستگی دارند. در زیر می توانید برخی از انواع لنفوم ها را همراه با علائم شان مطالعه کنید.
- فرم مدیاستینال که در فضای بین کیسه های پلورال / ریه ها اتفاق می افتد.
- تنفس با دهان باز
- سرفه
- بی اشتهایی
- کاهش وزن
- فرم غذایی که در دستگاه گوارش، شکم و کبد رخ می دهد.
- بی اشتهایی
- بی حالی
- استفراغ
- یبوست
- اسهال
- مدفوع سیاه رنگ یا قیری
- وجود خون تازه در مدفوع
- فرم چندگانه که در غدد لنفاوی رخ می دهد.
- تورم غدد لنفاوی و غده در گربه (فک، زیر بغل و کشاله ران)
- از دست دادن اشتها
- از دست دادن وزن
- افسردگی
- فرم تکی که می تواند در هر جایی از بدن رخ دهد.
- علائم کاملا به محل بروز بیماری بستگی دارد.
- فرم کلیوی که در کلیه ها رخ می دهد.
- بی اشتهایی
- استفراغ
- ضعف
- ادرار بیش از حد و تشنگی (پولیوریا و پولیدیپسیا) Polyuria and Polydipsia
علل سرطان لنفوم در گربه ها
اعتقاد بر این است که بروز لنفوم با قرار گرفتن در معرض ویروس لوسمی گربه و ویروس نقص ایمنی بدن گربه همراه است. گربه هایی که مبتلا به هر کدام از این ویروس ها هستند، میزان قابل توجهی از لنفوم ها را نسبت به کل جمعیت گربه ها دارند.
تشخیص سرطان معده در گربه ها
شما باید یک شرح حال کامل از وضعیت جسمانی و سلامتی گربه و شروع علائم را در اختیار دامپزشک قرار دهید. تمامی این جزئیات به دامپزشک برای تشخیص اینکه در ابتدا چه ارگانی درگیر این بیماری شده است، کمک می کند. دانستن نقطه شروع باعث تشخیص آسان تر و دقیق تر می شود.
در ابتدا دامپزشک یک معاینه فیزیکی کامل بر روی گربه انجام می دهد. بعد از آن تست های آزمایشگاهی رایج شامل یک آزمایش خون کامل، مشخصات بیوشیمی و آزمایش ادرار از گربه می گیرد.
نتایج آزمایش خون ممکن است کم خونی یا تعداد زیاد و البته غیر عادی از لنفوبلاست ها را نشان دهد که به این وضعیت لنفوبلاستوسیس (Lymphoblastosis) می گویند. لنفوبلاست ها سلول های نابالغی هستند که از لنفوسیت های بالغ جدا شده اند، آنها بطور معمول در مغز استخوان وجود دارند، اما اگر به صورت غیر عادی تکثیر شوند ممکن است به خارج از این محیط وارد شده و منجر به وضعیت غیر عادی لنفوبلاستوسیس شوند.
پروفیل های بیوشیمی ممکن است میزان غیر طبیعی و بالای کراتین، نیتروژن اوره در سرم خون، آنزیم های کبدی و کلسیم را نیز نشان دهند. آزمایش ادرار ممکن است سطوح غیر عادی و بالایی از رنگدانه بیلی روبین و پروتئین در ادرار را نشان دهد.
گربه های بیمار در خصوص وجود ویروس لوسمی گربه یا همان FeLV که اغلب با لنفوم در ارتباط است نیز آزمایش می شوند. دامپزشک همچنین برای تشخیص محل تومور از تصویربرداری استفاده می کند. بیوپسی از مغز استخوان به تشخیص قطعی نیز کمک می کند.
درمان سرطان لنفوم در گربه ها
در واقع علاج سرطان لنفوم در گربه بعید بوده و هیچ درمان مشخص و واحدی برای لنفوم وجود ندارد. هدف اصلی این است که کیفیت زندگی بیمار را تا جایی که ممکن است بهبود دهیم.
می توان از شیمی درمانی و پرتو درمانی استفاده کرد، اما قبل از آن شما باید با یک دامپزشک انکولوژیست مشورت کرده تا بتوانید درمان مناسب را برای گربه تان انتخاب کنید. درمان بستگی به سطح پیشرفت بیماری (پیشرفته یا مراحل اولیه)، سن گربه و وضعیت عمومی گربه دارد. همچنین بسته به نوع سطح لنفوم، عمل جراحی نیز ممکن است برای برخی از گربه ها پیشنهاد شود. این راه حل ممکن است برای انواع انسداد روده ای و یا برداشتن توده مناسب باشد. همچنین برش جراحی به دامپزشک این اجازه را می دهد تا بخشی از تومور را برای انجام آزمایش جمع کند.
زندگی و مدیریت سرطان لنفوم در گربه ها
متاسفانه درمانی برای این سرطان گربه وجود ندارد. در برخی از موارد تنها راه موجود، مراقبت زیاد برای بهبود کیفیت زندگی حیوان مبتلا است. نظارت دقیق بر روی غذا و آب و مواد مصرفی گربه در مرحله بهبودی بسیار مهم است. پیش بینی این بیماری بسیار متغیر است و بستگی به عکس العمل بیمار نسبت به درمان اولیه، نوع آناتومی تومور، وضعیت FeLV و وزن تومور دارد.
اگر از روش شیمی درمانی استفاده می کنید، نیاز به ارزیابی منظم گربه دارید. در هر معاینه دامپزشک باید آزمایش خون را برای ارزیابی واکنش به درمان و بررسی هرگونه عوارض ناشی از درمان انجام دهد تا در صورت نیاز بتواند تغییرات یا اصلاحاتی را در نوع درمان اعمال کند. اگر داروهای شیمی درمانی به عنوان بخشی از درمان خانگی تجویز شده باشند، باید دقیقا طبق دستورالعمل رفتار کنید، زیرا داروهای شیمی درمانی حیوانات برای انسان بسیار سمی هستند. اقدامات احتیاطی اساسی شامل پوشیدن دستکش های لاتکس قبل از دارو دادن است. اگر داروهای ضد درد تجویز شده باشد، با احتیاط آنها را بکار ببرید و تمام موارد را با دقت دنبال کنید، اطمینان حاصل کنید که تمام اعضای خانواده با این برنامه ریزی های دارویی آشنا هستند. یکی از قابل پیشگیری ترین حوادث در رابطه با حیوانات خانگی، مصرف بیش از حد داروست. تاریخ انقضاء بسیار متغیر و بین چند ماه تا کمتر از ۲ سال است.
